ناخن جویدن و مکیدن انگشت یک اختلال عادتی در کودکان است که تا سن هفت سالگی شایع بوده و از آن به بعد به ندرت دیده میشود.
همانطور که جسم کودکان بیمار میشود، روان آنها هم در مقابل عوامل بیرونی و درونی آسیب پذیر است و این عوامل ممکن است باعث ابتلا کودکان به بیماریهای عصبی یا مشکلات رفتاری مثل ناخن جویدن یا مکیدن انگشت شود.
این اختلالات در دخترها شایعتر بوده و علت اصلی آن اضطراب است معمولا وقتی که کودک در محیطهای ناامنی قرار بگیرد، دچار اضطراب شده و برای کاهش آن به این عادت متوسل میشود.
: این اختلال در خانوادههایی که بین پدر و مادر اختلاف وجود داشته باشد و یا برای تربیت کودکان از تنبیه بدنی استفاده میکنند بیشتر دیده میشود.
تحقیر و تنبیه نکردن کودک بخاطر این عادت و بیتفاوتی نسبت به آن، تصحیح محیط ناامن خانوادگی و جلوگیری از مشاهده صحنهها و فیلمهای اضطراب آور، تشویق و جایزه دادن به ازای هر بار ناخن کوتاه کردن، آغشته کردن ناخنهای کودک به روغن بادام تلخ و اشتغال دستهای کودک در اوقات فراغت توسط کاردستی و بازیهای سرگرم از جمله راههای درمان ناخن جویدن و یا مکیدن انگشت است.
نظرات شما عزیزان: